Ida Roekevisch woont al haar hele leven in Haarlo, een groen dorpje halverwege Borculo en Eibergen in de Gelderse Achterhoek. Hier, omringd door uitgestrekte bossen, weilanden vol zwartbont vee en glooiende mais- en koolzaadvelden, voelt ze zich thuis.
Al op jonge leeftijd werd haar talent ontdekt. Vanaf 1985 maakte ze pentekeningen naar de werkelijkheid, illustreerde ze uitnodigingen en aquarelleerde ze stillevens. Begin 90er jaren stapte ze over op olieverf, eerst op linnen, later op MDF.
Kleur speelt een belangrijke rol in haar werk. Ze deed studies rond kleurgebruik: hoe kleuren op elkaar reageren, wat kleuren met mensen doen, en ontwikkelde een heel eigen, herkenbare stijl. Kleuren versterken haar boodschap, haar grote bezorgdheid over zaken als het milieu, de natuur en de menselijke maat, die overal in de verdrukking komen.
Kracht en inspiratie put ze uit de natuur. Haar inspiratiebronnen wisselen, maar ze sympathiseert ruimhartig met underdogs, verschoppelingen, mensen en dieren die het buiten hun schuld moeilijk hebben. Daarnaast maakt ze keramiek, veelal huizen waarin mensen gelukkig kunnen zijn.
Ze exposeerde in kerken, bibliotheken, bedrijfsgebouwen en kleine galeries en ook in de buitenlucht, tijdens kunstroutes, op kunstmarkten en in boerenschuren. De sfeer, die een plek ademt, is doorslaggevend bij haar keuze.